Deskundig advies over Comirnaty (Pfizer) COVID-19 mRNA-vaccin voor kinderen

dr. Michael Palmer, dr. Sucharit Bhakdi, dr. Stefan Hockertz

Dit advies werd voorgelegd aan het Europese Hof van Justitie door de Italiaanse advocaat Renate Holzeisen in verband met een rechtszaak waarin de EU-goedkeuring van het mRNA-vaccin van Pfizer voor kinderen van 12 jaar en ouder werd aangevochten. De argumenten die hier naar voren worden gebracht, hebben specifiek betrekking op het vaccin van Pfizer, maar zijn ook van toepassing op het mRNA-vaccin van Moderna, en vele zijn ook van toepassing op op adenovirus gebaseerde vaccins van AstraZeneca en Johnson & Johnson (Janssen).

In Abschnitt 1 Het is aangetoond dat het vaccineren van adolescenten tegen COVID-19 niet nodig is omdat:

• in deze leeftijdsgroep is de ziekte bijna altijd mild en goedaardig;
• voor de zeldzame klinische gevallen die behandeling vereisen, is het direct beschikbaar;
• immuniteit tegen de ziekte als gevolg van eerdere infectie met het virus (SARS-CoV-2) of met andere coronavirusstammen is nu wijdverbreid; en
• asymptomatische adolescenten geven de ziekte niet door aan anderen die een groter risico lopen op infectie.

In Abschnitt 2 toont aan dat de door Pfizer beweerde effectiviteit van zijn vaccin - 95% bij volwassenen en 100% bij adolescenten - niet waar is. Voor de volgende redenen:

• De cijfers zijn misleidend omdat ze verwijzen naar relatieve in plaats van absolute effectiviteit, waarbij de laatste in de orde van grootte van slechts 1% ligt;
• Ze zijn zwak omdat ze betrekking hebben op een willekeurig gedefinieerd, klinisch betekenisloos beoordelingseindpunt, terwijl er geen werkzaamheid tegen ernstige ziekte of mortaliteit is aangetoond;
• Ze zijn over het algemeen hoogstwaarschijnlijk frauduleus.

In Abschnitt 3 het veiligheidsprofiel van het Pfizer-vaccin blijkt catastrofaal slecht te zijn. Er wordt besproken dat

• Pfizer, de EMA en de FDA hebben systematisch bewijs verwaarloosd uit preklinische dierstudies die duidelijk wezen op ernstige gevaren van bijwerkingen;
• Het vaccin van Pfizer veroorzaakte binnen vijf maanden na de lancering duizenden doden;
• De autoriteiten die noodgoedkeuring voor dit vaccin hebben verleend, hebben ernstige fouten en omissies gemaakt bij het beoordelen van bekende en potentiële gezondheidsrisico's.

De enige mogelijke conclusie uit deze analyse is dat het gebruik van dit vaccin bij adolescenten verboden is en dat het voortgezette gebruik ervan in alle leeftijdsgroepen onmiddellijk moet worden stopgezet.

 De meeste mensen, vooral tieners, zijn nu immuun voor SARS-CoV-2.

Vanwege de vele inherente fouten en onvolkomenheden van gebruikelijke diagnostische methoden (zie paragraaf 1.2), is het onmogelijk om nauwkeurig te bepalen hoeveel mensen al met SARS-CoV-2 zijn geïnfecteerd en degenen die dat niet hebben. Er zijn echter aanwijzingen dat het percentage geïnfecteerden en herstelden hoog is:

Ongeveer 60% van de willekeurig geselecteerde proefpersonen uit British Columbia heeft detecteerbare antilichamen tegen verschillende SARS-CoV-2-eiwitten (persoonlijke mededeling van Stephen Pelech, University of British Columbia), wat wijst op een eerdere infectie met het virus - in tegenstelling tot een vaccinatie dat zou alleen antilichamen tegen een enkel eiwit (de piek) opwekken.

Er is aangetoond dat een eerdere COVID-19-infectie zeer betrouwbaar is in het beschermen tegen herinfectie [10], en sterke specifieke humorale en cellulaire immuniteit is aangetoond bij bijna alle genezen personen, inclusief degenen die asymptomatisch waren gedurende de gehele infectie [11] .

• Zo heeft een groot deel van de mensen van alle leeftijden, inclusief adolescenten, al een specifieke, betrouwbare immuniteit tegen COVID-19. Zoals eerder vermeld, worden de meeste mensen die niet zo'n specifieke immuniteit hebben toch beschermd tegen ernstige ziekten door kruisimmuniteit [12, 13].
• Deze immuniteit zal vooral effectief zijn bij gezonde adolescenten en jonge volwassenen. Personen met specifieke immuniteit of adequate kruisimmuniteit kunnen onmogelijk baat hebben bij experimentele vaccinatie.

De asymptomatische overdracht van COVID-19 is niet echt.

• Een veel voorkomende reden voor het vaccineren van mensen die geen risico lopen op het ontwikkelen van een ernstige ziekte, is de noodzaak om "kudde-immuniteit" te creëren: de weinigen die een hoog risico lopen, moeten worden beschermd door de verspreiding van het virus onder de algemene bevolking te voorkomen. Pfizer heeft consequent de 95%-effectiviteit van zijn vaccin aangeprezen, daarbij vertrouwend op de klinische onderzoeken die de basis vormden voor de noodgoedkeuringen verleend door de FDA [29] en de Europese Unie [30].
• In een recente studie onder adolescenten [31] werd de geclaimde effectiviteit verhoogd tot maar liefst 100%. Deze claims mogen echter niet tegen de nominale waarde worden beschouwd. Op basis van deze cijfers - 8/162 ≈ 5% - claimde Pfizer een effectiviteit van 95%. Natuurlijk is deze effectiviteit er maar één relatieve waarde - In absolute aantallen liep minder dan 1% van de placebogroep COVID-19 op, waardoor minder dan 1% van de vaccingroep ertegen beschermd was.

Een plotseling begin van volledige immuniteit op dag 12 na de eerste blootstelling aan het antigeen is geen biologisch aannemelijk resultaat. Gewoonlijk ontwikkelt de immuniteit zich langzamer en geleidelijker.Deze twee gegevensreeksen zijn onmogelijk met elkaar te verzoenen; een van hen moet fout zijn. Aangezien, zoals besproken, het plotselinge begin van immuniteit in figuur 1B geen enkele biologische plausibiliteit heeft, is het zeer waarschijnlijk dat deze dataset is vervalst.

Het is algemeen bekend dat vaccins de immuniteit die wordt verleend door de overeenkomstige natuurlijke infectie op zijn best kunnen benaderen, maar niet overschrijden. Zeer robuuste immuniteit na eerdere natuurlijke infectie met SARS-CoV-2 is onlangs gemeld [10]; In deze studie werd geen enkel geval van COVID-1359 waargenomen onder 19 niet-gevaccineerde mensen. Een robuuste immuniteit na infectie wordt ook bevestigd door uitgebreide laboratoriumtests [11].

Bovenstaande analyse bevestigt daarmee nogmaals dat de door Pfizer gerapporteerde onderzoeksresultaten niet te vertrouwen zijn. Het feit dat noch de FDA, noch de EMA zich bewust werden van deze inconsistenties, wekt geen vertrouwen in de grondigheid en integriteit van hun testprocedures.

• Als in een onderzoek onder 40.000 mensen het aantal sterfgevallen te laag is om enig voordeel van het vaccin vast te stellen, dan is er zeker geen "noodgeval" dat de zeer hoge risico's en de nu voor de hand liggende schade zou rechtvaardigen die gepaard gaat met de buitengewone uitslag goedkeuring van deze en andere COVID-19-vaccins.

• In de aangehaalde studie over adolescenten [31] waren er helemaal geen sterfgevallen; en we hebben al aangegeven dat ook in dit onderzoek geen gevallen van ernstige ziekte zijn gemeld. Zelfs in deze speciale leeftijdsgroep kan noch een nuttig voordeel, noch een noodgeval worden gezien

Het oordeel van het FDA-rapport luidt: "Er zijn aanvullende evaluaties nodig om de effectiviteit van het vaccin te beoordelen bij het voorkomen van de langetermijneffecten van COVID-19, inclusief gegevens uit klinische onderzoeken en het gebruik van het vaccin na goedkeuring." Met andere woorden, de klinische onderzoeken heeft dergelijk bewijs niet geleverd. Er is geen bewijs dat de overdracht wordt verminderd, en de pogingen waren niet eens bedoeld om een ​​dergelijk effect te bewijzen of te weerleggen.

De klinische onderzoeken die door Pfizer zijn uitgevoerd, leverden geen bewijs op van het voordeel van het vaccin in relatie tot klinisch relevante eindpunten. Dit geldt voor alle onderzochte leeftijdsgroepen, vooral ook voor jongeren.

• De klinische proeven voor Comirnaty (BNT162b2), evenals de andere COVID-19-vaccins, zijn in zeer korte tijd voltooid, wat betekent dat er geen adequate veiligheidsmaatregelen zijn genomen. Dierproeven die vóór de start van de klinische proef werden uitgevoerd, wezen echter op ernstige toxiciteit. Helaas is deze verwachting sinds het begin van massale vaccinaties in de praktijk meer dan bevestigd.

Aangezien Comirnaty en andere op genen gebaseerde vaccins de synthese van actief, en dus potentieel toxisch, spike-eiwit induceren, is het belangrijk om te begrijpen hoe dit eiwit in het lichaam wordt verdeeld. Toxiciteit zou kunnen worden beperkt als het vaccin, en dus de synthese van het spike-eiwit, beperkt zou blijven tot de injectieplaats in spierweefsel maar buiten de bloedbaan. Als het vaccin echter in de bloedbaan terechtkomt, is een expressie van het spike-eiwit in de bloedvaten en toxiciteit als gevolg van de activering van de bloedstolling te verwachten.

De lever speelt een centrale rol in het metabolisme van lipiden en lipoproteïnen in het algemeen, terwijl de bijnieren en eierstokken lipoproteïnen opnemen om cholesterol te maken, dat ze vervolgens omzetten in hun respectievelijke steroïde hormonen. Een dergelijke rol van lipoproteïnen in het transport en de cellulaire opname van lipidenanodeeltjes wordt inderdaad erkend [37]. Het is daarom te verwachten dat andere organen met een hoge lipoproteïne-opnamesnelheid op een vergelijkbare manier zullen worden beïnvloed. Deze omvatten met name de placenta, die net als de eierstokken grote hoeveelheden steroïdhormonen (progesteron) produceert, en de borstklieren, die cholesterol in lipoproteïnen opnemen en afgeven aan de moedermelk.

• Een hoge expressie van spike-eiwit in de eierstokken brengt het risico met zich mee van aanzienlijke schade aan dit orgaan met mogelijke gevolgen voor de vrouwelijke vruchtbaarheid. De opname van het vaccin door de borstcellen opent twee mogelijke wegen van toxiciteit voor het kind dat borstvoeding krijgt: ten eerste de expressie van het spike-eiwit en de afscheiding ervan in de moedermelk, en ten tweede, de volledige overdracht van het vaccin in de melk.

In dit verband willen we erop wijzen dat zowel de VAERS-database als het EU-register voor bijwerkingen (EudraVigilance) rapporteren over sterfgevallen bij pasgeborenen die borstvoeding krijgen na vaccinaties van de moeders

• Verontreinigend DNA dat met het vaccin is geïnjecteerd, kan zichzelf in het genoom van de gastheercel inbrengen en mogelijk schadelijke mutaties veroorzaken. Bacterieel DNA bevordert ook niet-specifiek ontstekingen.

• Binnen slechts vijf maanden na het starten van de vaccinaties registreerde EudraVigilance 12.886 sterfgevallen als gevolg van de COVID-19-vaccins, waarvan bijna de helft (6.306) afkomstig was van het Pfizer-vaccin. In dezelfde periode registreerde VAERS in totaal 4 sterfgevallen, waarvan 406% geassocieerd was met de mRNA-vaccins, waarbij Pfizer 91% voor zijn rekening nam en Moderna 44%.

De litanie van diagnoses in beide databases die wijzen op een pathologische activering van bloedstolling is bijna eindeloos - Hartaanvallen, beroertes, trombose in de hersenen en andere organen, longembolie; maar ook trombocytopenie en bloedingen die het gevolg zijn van overmatige consumptie van bloedplaatjes en stollingsfactoren bij gedissemineerde intravasculaire stolling. Deze ziektemechanismen veroorzaakten veel van de hierboven samengevatte sterfgevallen; in andere gevallen hebben ze ernstige acute ziekten veroorzaakt die in veel gevallen ernstige handicaps hebben.

• Ernstige reacties omvatten ook toevallen, andere neurologische symptomen, met name die welke verband houden met motorische controle, en ernstige systemische ontsteking met schade aan meerdere organen. Ook hier is bij veel van deze patiënten zeer waarschijnlijk langdurige of zelfs blijvende restschade.

De roekeloze houding van Pfizer en EMA ten aanzien van het gebruik van nieuwe en voorheen niet-geteste chemicaliën als componenten van geneesmiddelen of vaccins zonder uitgebreide onderzoeken naar toxiciteit, waaronder genotoxiciteit, is volkomen onwetenschappelijk en onaanvaardbaar. Al met al is het duidelijk dat het risico van ADE in theorie wordt erkend, maar in de praktijk niet wordt meegewogen. Gezien de talrijke verwijzingen naar ADE in experimentele SARS-vaccins is dit volkomen onverantwoord.

---

---

---