Corruptie en kolonialisme: tweelinggeboorten van populisme

Een CSU-minister laat de landbouw regen regenen die ongebreideld over het landbouwareaal loopt. Hij verwerpt wettelijke regels die voor iedereen gelden. En het water is altijd duurder om schoon te maken. Het motto van de minister luidt: Geef ons uw stem en wij zullen geen voorschriften uitvaardigen. Je zou het terecht corruptie moeten noemen. En de EU is ook beledigd omdat ze beschuldigingen tegen de BRD oproept: hoe corrupter, brutaler.

De andere minister weigert schone autoregels voor de auto-industrie te maken. Nogmaals, de deal is: kiezers stemmen tegen behoud van de industrie. De rekening moet echter allemaal betalen.

En een opwerkingsfabriek voor splijtstofstaven moet overal worden gebouwd, maar niet in Beieren.

En Hongaarse en andere artsen uit Zuid- en Oost-Europa moeten rustig komen, hoe anders zouden we wereldkampioen blijven in de installatie van gewrichts- en vaatprothesen. Wat kan het ons schelen dat in deze staten het gezondheidssysteem ineenstort, catastrofale omstandigheden de overhand hebben en de mensen hun redding zoeken in totalitaire regimes.

Kolonialisme in Europa, een legitiem kind van neoliberalisme.

Past op de CSU-minister ontkende herstelbetalingen voor de genocide op de Herero, eventueel een deal, het doel van de heersende kliek.

De hoeksteen van de neoliberale sociale orde, die nu wereldwijd een populistisch gezicht vertoont, is al gelegd door Reagan en Thatcher; Maar Duitsland had al een bittere ervaring met populisme erachter.