Fiscaal beleid en MMT, moderne monetaire theorie
Kan de staart de hond wiebelen?
Kan de staart de hond kwispelen?
Met fiscaal beleid kan in het beste geval tijdelijk een hogere werkgelegenheid worden bereikt. Maar ongebruikte productieve capaciteiten zijn inherent aan de kapitalistische economische en sociale orde. In de cyclus van goederenproductie kan volledige werkgelegenheid slechts tijdelijk worden bereikt, omdat de productie van goederen pas wordt afgeremd als overproductie zichtbaar wordt en de vraag naar arbeid weer is gedaald. Fiscaal beleid kan deze cyclus alleen maar matigen, maar kan deze in principe niet gladstrijken….
Fiscaal beleid kan op zijn best tijdelijk een hoger werkgelegenheidsniveau bereiken. Ongebruikte productiecapaciteiten zijn inherent aan de kapitalistische economische en sociale orde. In de cyclus van de warenproductie kan volledige werkgelegenheid slechts tijdelijk worden bereikt, omdat de warenproductie alleen wordt beperkt wanneer overproductie zichtbaar is geworden en de behoefte aan arbeid weer is afgenomen. Fiscaal beleid kan alleen een matigend effect hebben op dit proces, maar kan het in principe niet afvlakken.
En de hogere klasse verwacht idealiter een maximale benutting van het personeelspotentieel met een grote minimumloonsector zoals die opgezet door de door Schröder gedomineerde sociale democratie, maar geen volledige werkgelegenheid, omdat dit het loonniveau verhoogt.
Een economie met volledige werkgelegenheid, maar voornamelijk met bewapening, zou snel toenemende armoede onder de bevolking veroorzaken, tenzij de staat zo krachtig was dat het andere landen zou kunnen dwingen ze te kopen.
Terwijl Keynes bezorgd was over het welzijn van de naties in een tijd waarin je jezelf nog steeds een staat boven de klassen kon voorstellen, heeft de MMT dit standpunt verloren. Afgezien van volledige werkgelegenheid heeft de MMT geen criteria ontwikkeld voor de betekenis en het doel van het benutten van de productiecapaciteiten. De acties van de staat zijn niet neutraal of cross-class. Hij lost het probleem van dalende winstpercentages tijdelijk op door de lagelonensector uit te breiden. Hiervoor is hij dringend afhankelijk van immigranten die de laagste lonen accepteren en op aanvraag werken. Om dit verband te verdoezelen spreken regerings- en industrieorganisaties unaniem van een tekort aan geschoolde werknemers