De angst om de controle te verliezen
Lockdown als laatste politieke middel in vredestijd
IIn het licht van de dreigende economische neergang (neergang is een eufemisme) moet worden gezegd dat de politieke klasse, na een diepe economische crisis die Duitsland dreigde te treffen, na Griekenland en Italië geen uitweg zag om de mensen te houden stil met behoud van zijn kracht. De kapitalistische economie leidde tot onoverkomelijke tegenstellingen tussen de eigenaarsrs of kapitaal en de werkende populatie….
Met het oog op de op handen zijnde economische neergang (neergang is al een glans over de uitdrukking) zou het moeten betekenen, gezien een diepe economische crisis die, na Griekenland en Italië, ook Duitsland dreigde te treffen, de politieke klasse geen uitweg zag om het volk te kalmeren en tegelijkertijd hun macht behouden. De kapitalistische economie leidde tot onverzoenlijke tegenstellingen tussen de eigenaren van kapitaal en de beroepsbevolking. Terwijl Deutsche Bank-baas Ackermann zichzelf omschreef als de echte "topper", moesten steeds grotere delen van hand tot mond leven en moest de lagere middenklasse harder werken om niet in het proletariaat te vervallen. In de armere landen van Europa is de financiering voor de tertiaire sector, zoals gezondheidszorg, drastisch verlaagd. Duitsland introduceerde de grootste lagelonensector van Europa, en in Spanje bedroeg de jeugdwerkloosheid een groteske veertig procent. Frankrijk probeerde een nieuw politiek leiderschap, maar moest de gele hesjes-beweging met brute kracht aanpakken terwijl de Le Pen-aanhangers op hun kans wachtten.
De productiecapaciteit werd volledig benut, de overproductie nam dramatisch toe en de deflatie was niet te stoppen, ook al lanceerde de ECB één programma tegelijk. De zogenaamde financiële crisis van 2008 werd niet overwonnen, de politieke klasse stond voor de ruïnes van haar economisch en sociaal beleid, de afgrond was zichtbaar. De controle verliezen in deze situatie is de nachtmerrie van de politieke klasse. Het gaat over hun bestaansrecht.
Op de golf van massale paniek rijden was een welkome gelegenheid om leiderschap te tonen en de mensen te disciplineren. De massamedia grepen ook de kans aan om de koers van de regering onvoorwaardelijk te steunen en zo haar eigen belang opnieuw te vergroten nadat de digitale concurrentie hen aanzienlijk had getroffen.
De mensen waren volledig cynisch opgesloten in hun huizen; de lang voorbereide pandemische plannen werden uiteindelijk in praktijk gebracht. De overheid kon en kan vertrouwen op dwangneurotica, een verplichte wasbeurt wordt overgeheveld van de neurotica naar de normale bevolking. Angstneurotica en hypochonders domineren het veld. Wegwerken van schuldcomplexen met hygiëne is slechts voor korte tijd mogelijk en moet altijd herhaald worden.
Hoe dan ook, het is eleganter om de mensen te psychiatrisch te maken dan om het leger of de nationale garde tegen de mensen te gebruiken. Als het gaat om klassenregel, kunnen racisme en antisemitisme ook worden gevierd. En het is volkomen irrelevant voor het politieke apparaat en de media dat in de BRD de dwangmaatregelen in de BRD het aantal gewelddaden tegen vrouwen en lichamelijk letsel hebben vergroot met ongeveer 20, het aantal verkrachtingen met ongeveer 000 en het aantal seksueel misbruik van kinderen ongeveer 3000 is toegenomen. (CIDM.online)
Het crisiskapitalisme is slechts het economische equivalent van de rechtsstaat. Hiervoor wordt de grootste burgerinbreuk sinds de Tweede Wereldoorlog geaccepteerd als alleen de regel wordt gegarandeerd.
Zie ook: achgut.com, rapport over de coronasituatie, "De vreemde professor"