Tönnies, een Duits lesvoorbeeld

Nu raakt de zogenaamde liberale pers van streek over het vleesbedrijf Tönnies. De omstandigheden daar waren zo slecht dat de arbeiders werden uitgebuit en het was geen wonder dat er een corona-uitbraak werd ontdekt. En stemmen van de bevolking worden geciteerd die zeggen dat ze boos zijn op de eigenaar van het bedrijf omdat hij verantwoordelijk is voor de door de staat opgelegde beperkingen.

Nu is de zogenaamde liberale pers van streek over het vleesbedrijf Tönnies. De omstandigheden daar zijn zo slecht, de arbeiders worden uitgebuit en het is geen wonder dat daar een corona-uitbraak is gevonden. En er zijn citaten van de bevolking dat er woede is over de eigenaar van het bedrijf, die verantwoordelijk is voor de door de staat opgelegde beperkingen.

Op deze manier kunnen de media de Corona-fraude met succes voortzetten. Geen woord van. dat bij nauw contact in vleesfabrieken de coronakolonisatie ook boven normaal uitkomt. De test meet niets verder als het werkt.

Maar je kunt nu de woede van de bevolking afleiden, je hebt een slechterik. De hypocrisie en het cynisme van de media kennen geen grenzen. De media kunnen zich nu positioneren als strijders tegen sociaal onrecht. Het is goed dat je een hart toont voor de uitgebuite arbeiders uit Roemenië en Polen.

Maar hoe gingen dezelfde media toen G. Schröder en J. Fischer de wettelijke vereisten voor slavenachtige werkgelegenheid creëerden. Nu moest een kapitalist die consequent het wettelijke kader heeft ingevuld zoals bedoeld, een schandpaal worden. Maar het mag gewoon niet lijken dat de hele Duitse economie erop is gebaseerd.

Zolang de economie in volle gang was, verscheen de Duitse chique Micki-adel op de vieringen van de Tönnies-baas: Verena Pooth, Carsten Maschmeyer, G. Schröder, J. Fischer, U. Höness en vele sterren en sterretjes uit de media. Het is voorlopig voorbij.