Fascisme en de Duitsers
In Duitsland heeft het fascisme traditie.
De ineenstorting van de keizerlijke heerschappij in de Eerste Wereldoorlog bevorderde slechts een relatief korte periode van democratische omstandigheden. Tijdens de Weimarrepubliek bleven de oude sociale elites actief, maar namen ze na de economische ineenstorting weer de helm op. De sociaaldemocratie viel uiteen en de vakbonden waren gedemoraliseerd en zwak....
Het fascisme heeft een traditie in Duitsland.
De ineenstorting van het Duitse rijk in de Eerste Wereldoorlog bevorderde slechts een relatief korte tijd onder democratische voorwaarden. In de Weimarrepubliek waren de oude sociale elites nog actief, om na de economische ineenstorting het roer weer over te nemen. De sociaaldemocratie viel uiteen, de vakbonden waren gedemoraliseerd en zwak.
Met vijandigheid jegens Joden, was er een klasseoverschrijdend ideologisch model beschikbaar voor de bourgeoisie en het proletariaat. Op deze manier was Von Papen in staat de staatsmacht aan Hitler over te dragen om de heerschappij te stabiliseren. Dit was in staat om het open en brutale terreurbewind af te dwingen. Hitler vond niet alleen gewillige aanhangers onder zijn eigen volk, maar ook gewillige strijdmakkers met Mussolini en Franco.
Heeft Merkel de rol van Franz von Papen op zich genomen? Het regeert tenslotte met een medialandschap dat er helemaal bij past, zoals het nooit heeft bestaan in de Weimarrepubliek. Een gemeen virus wordt gebruikt als een verbindend verhaal, dat al vier maanden is uitgestorven, maar brutaal en koelbloedig berekend om de rechterlijke macht uit te schakelen.
Ondergeschikte autoriteiten krijgen ongekende macht, demonstraties worden teruggebracht tot een belachelijk niveau of zelfs helemaal verboden. Diepe bezuinigingen in het privéleven gecombineerd met de afschaffing van burgerlijke vrijheden, de vernietiging van complete industrieën die niet direct winstgevend zijn voor grote bedrijven, maar de overheersing in gevaar kunnen brengen, worden afgedwongen.
Het sluiten van ziekenhuizen en bejaardentehuizen en het ontslaan van personeel zal de maatschappelijke kosten aanzienlijk verlagen.
Tegelijkertijd kleineren pers en televisie het verzet. Aanklacht en spionage is weer sociaal aanvaardbaar. Overheidsfunctionarissen dreigen met "het verwijderen van kinderen" uit gezinnen. Soms staan ze al voor de deur. Verplichte tests als voorbereiding op verplichte vaccinaties worden steeds populairder. Zelfs genetische manipulatie (mRNA-vaccinatie) wordt openlijk besproken. Honecker heeft deze totale controle niet geprobeerd, het is niet gelukt. Hij heeft meer dan honderdduizend Stasi-medewerkers ingezet, maar Merkel zal nog meer nodig hebben voor alle controles op de beperkingen die nu zijn beslist.
Concentratiekampen waarin de resistente bevolking opgesloten zit, bestaan nog niet (“Niemand is van plan een muur te bouwen”), maar de ideologische randvoorwaarden zijn er al.
Pas als de arrestanten niet meer worden vrijgelaten, kan volgens Dimitrov vrijuit over fascisme worden gesproken. De termen "fascistische politici" en "fascisering" raken de kern van de zaak.