Je kunt de milieu-protesten niet onderdrukken

De reguliere partijen zijn overrompeld door de protesten. De controle van de mening van de reguliere media en de afleidingsstrategie van de entertainmentindustrie hebben gefaald. De meest gevorderde jongeren formuleerden het latente ongemak en waren in staat om de proteststemming over de hele westerse wereld te verspreiden met behulp van zogenaamde sociale media. Tot nu toe bevonden de ontkenners van klimaatverandering zich alleen onder de Amerikaanse Republikeinen en uiterst rechts van de AfD, de verbaasde reactie van de gevestigde partijen onthult dat de kwestie van klimaatverandering buitengewoon onaangenaam is voor de politieke klasse. Ze probeert deze kwestie, het vervuilen van de zeeën en de vergiftiging van de lucht naar de rand te duwen en, indien mogelijk, over te laten aan de EU. En volgens het motto “stop de dief” wordt verwezen naar China en India.

Alsof het welzijn en de wee van de bevolking afhing van de terugkeer van energiebedrijven. Iedereen die de energie van de protesten tegen de ontbossing van het bos van Hambach heeft gehoord, zal de duurzaamheid van de protesten niet onderschatten.

was dom net als de FDP baas op het feest de protesten met de arrogante opmerking dat studenten professionals bescherming van het klimaat moeten overlaten afgewezen. En met de slogan die de FDP veel ideeën zou hebben, maar niets veranderen en alles blijft zoals het ook in de Europese verkiezingscampagne wordt getrokken. En zij een bedreiging voor de armste mensen die zij zouden hebben om nieuwe auto's te kopen als het serieus over bescherming van het klimaat was. maar voor nu zullen ze niet eens zo ver gaan .. Dit is de neoliberale lijn met Westerwelle al heeft gefaald en ook de diepere reden waarom de coalitie onderhandelingen om een ​​regering te vormen voor de FDP is mislukt. Met de financiële en economische crisis 2009 neoliberalisme zijn hoogtepunt heen en wordt gezien steeds kritischer

De CDU deed niet veel beter in het reageren op de studentenprotesten en wilde hen als spijbelen denigreren. Dat maakte het feest behoorlijk hulpeloos. Je tijd als regerende partij zou waarschijnlijk al lang geleden zijn geëindigd, als de concurrenten niet op een vergelijkbaar laag niveau zouden blijven bestaan. Als de partij niets anders te bieden heeft dan toiletgrappen en sjofele hedgefondsbeheerders, zal er waarschijnlijk een lange hap en stekend zijn bij de volgende formatie van de regering.

Mevr. Nahles heeft haar veteranen op intelligente wijze verbrijzeld om de protesten tot zwijgen te brengen, zodat de SPD vrij onbeschadigd uitkwam. Als afleiding liet ze de voorzitter van de Juso-vereniging tot uitdrukking komen, wat Habeck tot een groot succes maakte. De media vortex week goed af van de urgente problemen en Scholz verklaarde gehaast dat alles niet zo serieus was bedoeld. Maar de potentiële SPD-kiezers wisten dat al.

En de Groenen zeiden dat hun tijd nu rijp is: ten slotte ontvangen ze als beloning voor het marginaliseren van alle linksen in hun partij het vooruitzicht van regeringsparticipatie. En zeker een belofte springt eruit op aluminium blikjes. En als het gaat om niets met de reductie van stikstofmonoxide en fijnstof in de binnensteden, kan men nog steeds met de vinger wijzen op de technocraten in Brussel. En als een kolengestookte elektriciteitscentrale wordt stilgelegd, zit de groep achter miljarden.

De soort lobbyisten die bestond in de Republiek van Bonn, is niet langer nodig en is waarschijnlijk uitgestorven in Berlijn. De minister van Transport ziet zichzelf als de topwerknemer van de autobedrijven. Als hij zijn taken op bevredigende wijze vervult, zal hij net als zijn voorgangers direct worden aangenomen met een salaris dat vele malen hoger is dan zijn huidige salaris. En het ministerie van Landbouw is in handen van de agro- en vleesbedrijven, ze schrijven zelfs de juridische teksten, zonder lobbyisten. Het ministerie van Economische Zaken heeft een directe verbinding met de energiebedrijven en de banken. Dat was al gebruikelijk onder Gerhard Schröder en zijn ministers. De industriëlen zijn vandaag nog steeds enthousiast als ze denken aan het begin van hun gouden eeuw met lage lonen en tijdelijk werk.

Het zal alleen moeilijk zijn als banken (financieel kapitaal) en energiebedrijven (industrieel kapitaal) verschillende belangen willen afdwingen.

En de minister van buitenlandse zaken ziet zichzelf als de hoogste commerciële vertegenwoordiger van de nationale industriële conglomeraten. Hij en het Ministerie van Defensie moeten de belangen van de defensie-industrie behartigen. Scharping omringde zichzelf nog steeds openlijk met lobbyisten en moest er voor gaan.

Het hele ding wordt democratie genoemd.