Corona-crisis of betere sociale crisis
De jaren negentig waren vol optimisme, men geloofde dat het alleen maar beter zou worden, Bill Clinton en Kofi Annan zullen het oplossen, er zullen geen oorlogen meer zijn, het internet als grote belofte lost veel problemen op, het klimaat is al onder controle, de buitenstaanders van Greenpeace etc. zullen al genoeg druk uitoefenen….
De jaren negentig waren vol optimisme, men dacht dat het alleen maar beter kon, Bill Clinton en Kofi Annan zouden het oplossen, er zouden geen oorlogen meer zijn, het internet als grote belofte loste veel problemen op, het klimaat was al onder controle. , De buitenstaanders van Greenpeace, enz. Zullen voldoende druk op hen uitoefenen.
De teleurstelling begon eind jaren negentig, een economische crisis waarvan velen in het rijke Duitsland niet merkten dat die werd overwonnen, meende men. Toen kwam Snowden, die wees op de alomtegenwoordige bewaking. En de klimaatbeweging groeide geleidelijk. Een gevoel van onzekerheid heeft zich de laatste tijd verspreid omdat het steeds duidelijker wordt dat beloften en verdoezelingen door de overheid het klimaat niet zullen redden. Het gevoel van de onzekere toekomst leidde tot een verhoogde prikkelbaarheid. De verspreiding van een kwaadaardig virus gaf de media de kans om de massa-instincten in paniek te veranderen.
In 1913/14 hadden de media en de politieke klasse het beeld opgeroepen van het kwaadaardige Britse rijk. Grote massa's mensen voerden oorlog met patriottisme en enthousiasme. Het werd lang verheerlijkt als een stalen onweer, maar eindigde in massamoord en hongersnoden en leidde tot de ondergang van de klasse van de landadel en de grote landeigenaren.
Nu zijn de print- en imaging-media maar al te graag in paniek nadat ze zich realiseren dat ze aan kracht winnen. Linkse en liberale media volgen blindelings de koers die ze hebben gekozen, net als de lemmingen. Vreemd genoeg zijn rechtse en conservatieve media als "Welt" en FAZ soberder. Een radicaal decreet is niet nodig voor televisie; elke voorzichtige deelkritiek van experts moet worden ingebracht met een commitment aan de fundamentele juistheid van de lockdown. De politieke klasse zag de kans snel in en nam het initiatief om de paniekerige massa te reguleren. Terwijl de man met de vlieg de paniek met het grootste cynisme aanwakkert, is ook de rest van het politieke apparaat dronken van de plotselinge toename van de macht en gaat zelfs in de uitbreiding.
Terwijl liberale journalisten de lockdown als overweging proberen te legaliseren, wordt duidelijk hoe hulpeloos en hoe klein figuren als Altmaier en Scholz deze historische uitdaging het hoofd bieden.
Op dit moment staat de massa nog steeds versteld van de Corona-crisis. Maar als het verhaal van het dodelijke virus wordt onthuld en zes of acht miljoen werklozen op straat demonstreren, waar is dan de elite van onze politieke klasse? Een sociaal-democratie die al deze ellende veroorzaakte, wordt dan volledig weggevaagd. En een laschet zal waarschijnlijk niet als hard genoeg worden beschouwd, er is meer vraag naar het type Le Pen.
Hoe kan dan het rendement op het geïnvesteerde kapitaal, dat blijft dalen, worden bespaard? De exploitatie van Oost- en Zuid-Europa bereikt zijn grenzen. De constante overproductie vindt geen nieuwe afzetmarkten. Het Chinese rijk is een serieuze concurrent van het Amerikaanse rijk geworden. De door de Amerikaanse regering op gang gebrachte handelsoorlog moest voorlopig worden uitgesteld. De media en de regering kunnen de schuld van de tweeëntwintig miljoen geregistreerde werklozen in de Verenigde Staten tijdelijk de schuld geven van de Corona-crisis totdat het economisch systeem en onze sociale orde op het spel staan.
De ideologie van het vrije en autonome individu die overeenkomt met het neoliberale tijdperk breekt ook af. De megatrend van zelfoptimalisatie kon alleen worden gehandhaafd door sociale omstandigheden en voor een kleine groep in de middenklasse te negeren. Het is geen toeval dat de verkeerde manier van geestverruimende middelen ineens weer wordt gepropageerd.
Volgens alle verklaringen van opinievormende journalisten en vertegenwoordigers van de politieke klasse worden de oorzaken van de sociale crisis, als die al wordt verleend, niet verder aangepakt; een discussie kan te gevaarlijk zijn. De tracking-app wordt de cursus genoemd.