Merkel's Relotius wafels vanaf de tweede golf

De kanselier haalt de experts die bij haar politieke lijn passen. De media hadden goed voorbereidend werk verricht met een spervuur ​​aan horrorverslagen. Eerst en vooral de tegen vergoeding gefinancierde staatsomroeporganisaties. En deze stations staan ​​nog steeds achter haar en verdoezelen alles wat niet in haar politieke lijn past. De mensen onderwerpen zich nog steeds en het verzet komt alleen indirect tot uiting.

De kanselier haalt de experts die bij haar politieke lijn passen. De media hadden een goede basis gelegd met een spervuur ​​van terreurrapporten. Vooral de door de staat gefinancierde staatsomroepen. En deze zenders staan ​​nog steeds achter haar en verbergen alles wat niet in de lijn past. De mensen onderwerpen zich nog steeds en het verzet is slechts indirect.

Verder spreidt de NDR de rode loper uit voor de bedrieger van de Charité en de door de regering geleide Duitse onderzoeksgemeenschap kent de professor een prijs voor communicatie toe. Wat is het verschil met de oplichter Relotius?

Nadat het overheidsbeleid de Duitse en Europese economieën aan de rand van de afgrond heeft gebracht, zorgt de Corona-crisis er nu voor dat de eerste bedrijven in de afgrond storten. Om dit te doorstaan ​​vereist discipline en onderwerping. Daarom spreekt de bedrieger, die zou moeten weten dat hij niets van epidemiologie af weet, niet langer over de miljoenen doden die in Duitsland op handen zijn, maar roept hij een "tweede golf" op. Hij gebruikt wetenschappelijke woordenschat en medisch prestige zonder aarzelen om te waarschuwen voor het versoepelen of zelfs afschaffen van de lockdown.

En de kanselier negeert het advies van de experts, de media heeft het aan haar kant, treedt op als een zorgzaam regeringshoofd en beloont ondergeschikte virologen met donaties van honderden miljoenen euro's. Ze houdt koppig vast aan de kermis van het vaccin, zolang het keurslijf maar gedragen moet worden.

'S Nachts worden voorlopige pogingen tot een basispensioen voor een klein aantal begunstigden afgeschaft, wordt de week van 60 uur toegestaan ​​en moeten grote delen van de bevolking vrezen voor hun loon; de klimaatcrisis komt op de achtergrond en de overheid heeft (eindelijk!) weer het initiatief.

En Scholz spreekt van een “nieuw normaal”. Deze slogan, die sociale achteruitgang zou moeten verbergen, is even transparant als belachelijk. Een geschiktere term zou een dreigende sociaal-fascistische staatsgreep zijn.