Bochum, 21-11-2020, dr. Andreas Triebel
Festival voor vrede, vrijheid en liefde - lateraal denken 234
Ik had graag met Dr.-Ruer-Platz willen spreken. Ik heb daar meer dan twintig jaar mijn medische praktijk gehad.
Dr. Otto Ruer kwam uit een joodse doktersfamilie en was burgemeester van Bochum. In 1933 verdreven de nazi's hem uit zijn ambt. Ik had nooit gedacht dat ik het ooit zou herinneren.
Nu de machtigingswet is aangenomen, twijfelen we er niet aan dat we weer een situatie als die van 1933 zullen zien. Onze basisrechten worden afgeschaft en zelfs lijf en leden worden niet beschermd.
De politieke klasse komt tussen in de zorg voor de zieken en vermindert het aantal bedden in ziekenhuizen en zelfs de intensive care zou niet voor iedereen hetzelfde moeten zijn. Artsen mogen niet langer behandelen volgens medische criteria en volgens de ernst van de ziekte, maar moeten de voorschriften van de overheid volgen.
Noodzakelijke hartoperaties moesten en moeten nog worden uitgesteld. Hoeveel mensen met een hartaandoening zijn al overleden in de wachttijd? Patiënten met een beroerte werden voor de coronacrisis zo snel mogelijk verzorgd en behandeld. In veel gevallen kon blijvende schade worden voorkomen. Vanwege richtlijnen van de overheid is dit niet meer mogelijk.
Veel geesteszieke mensen die hun traumatische ervaringen hebben leren verwerken, worden nu achtervolgd door de geesten uit het verleden. Oude wonden breken open. Het geweld in gezinnen is vele malen toegenomen. De zelfmoorden nemen toe. Wie telt de slachtoffers door zelfmoord?
Mensen met diabetes durven door pure angst nauwelijks naar de praktijk te gaan. De bloedsuikerspiegel stijgt en patiënten krijgen geen hulp.
In plaats daarvan berichten de media dagelijks over het aantal zogenaamde nieuwe besmettingen. Maar dit is paniekzaaierij, want in bijna alle gevallen was er helemaal geen infectie. Het heeft dus niets met onderwijs te maken, maar is een politieke campagne.
Mensen worden gedwongen maskers te dragen die hen fysiek en mentaal beschadigen. Zelfs kinderen zijn verplicht om op school maskers te dragen. Drie kinderen zijn al overleden in verband met het dragen van het masker. En er zullen er meer zijn.
Wie neemt de verantwoordelijkheid? Toen gebruikten de politici het voorwendsel dat ze oma en opa wilden beschermen, het kon niet slechter zijn. Deze politici hebben daar niet de minste belangstelling voor.
Waarom hebben ze het personeel in de ziekenhuizen en verpleeghuizen uitgedund, zodat ze nu vermist worden? Waarom lieten ze tijdens de laatste collectieve onderhandelingsoorlog alleen zulke miezerige loonsverhogingen toe dat ze de inflatie niet eens compenseren? Waarom zijn onze opgeleide geriatrische verpleegkundigen gemigreerd naar andere beroepen?
Omdat ze door onze regering slecht en met minder respect worden behandeld. Bij het begin van de Coronacrisis moesten de politici van de Coronapartijen meegaan met het applaus van de bevolking voor het verplegende personeel. Niemand wil zich de toen gemaakte beloften herinneren.
En niemand wil praten over de dodelijke gevolgen van deze ernstigste beschavingscrisis. Maar we mogen de slachtoffers niet vergeten.
Waar zijn alle mensen gebleven?
Waar ging je heen
De wind waait over graven
Wanneer zullen ze ooit leren,
Wanneer zullen ze het ooit leren?
Een dappere verschijning met een heel spitse, heel ontroerende toespraak. Er zijn niet veel mensen die zo overtuigend en openlijk staan tegen de ongebreidelde propaganda van de regering-Merkel. Heel erg bedankt daarvoor.
Met vriendelijke groet
Torsten Kraus
Dat we "in deze coronacrisis opnieuw een situatie als 1933 meemaken"?
Ter herinnering: Hitler's Enabling Act v. 24 maart 1933 - “in het belang van de mensen en het vaderland”! Vanaf 1 april 1933: Himmler werd politiek politiecommandant, hij leverde de SS-bewakers! Oprichting van concentratiekampen voor sociaal-democraten, communisten en joden! En we marcheren nu deze fascistische dictatuur binnen?
Ik geloof dat sommige mensen zelfs zonder masker mentale en fysieke schade oplopen!
Maar ook voor medische professionals geldt een spirituele catharsis in de zin van Friedrich Schiller!
Harold Martens
Het is duidelijk. dat we voor een keerpunt staan, een historisch keerpunt. Het feit dat de politieke klasse koppig vasthoudt aan de coronamythe en ongelovigen als ontkenners noemt, suggereert dat ze naar hun crash kijken. Het zijn in geen geval dezelfde mensen die na de crisis aan ons worden voorgesteld, ook al doen de journalisten zo hun best: “Iedereen houdt van Scholz”.
1933 was voorafgegaan door minstens vier jaar van ellende, in 1929 had de kapitalistische economische en sociale orde de ergste ineenstorting tot nu toe meegemaakt. Grote delen van de arbeidersklasse konden niets anders doen dan hun naakte bestaan redden. Delen van de middenklasse raakten hun broodwinning kwijt. Een groot leger van arbeiders was beschikbaar voor Thyssen, Krupp en Quandt. De langste depressie tot nu toe had zijn hoogtepunt bereikt. Deflatie- en inflatie-inspanningen van de regering gaven geen uitzicht op een verbetering van de economische situatie. Een omvangrijk bewapeningsprogramma beloofde een fundamentele verandering voor de situatie van de armen en hongerigen. De nazi's gebruikten de mogelijkheid van suggestieve invloed op de populaire massa al vroeg om zichzelf op de voorgrond te plaatsen.
In tegenstelling tot vandaag was er nog steeds relevante oppositie binnen de politieke klasse, communisten, sociaal-democraten en conservatieven, de bourgeoisie. De massamedia hadden nog niet die totale controle, die manipulatiekracht die we vandaag zien. De lange periode van depressie en de verarming van grote delen van de bevolking is (nog) niet voorgekomen. Duitsland wordt als relatief rijk beschouwd. En het lot van Griekenland kan de Duitsers worden verweten toen delen van de bevolking voedsel moesten zoeken in vuilnisbakken. De regering heeft nog niet alle facties van de bourgeoisie aan haar zijde. Hoewel in Zuid-Duitsland al een breed demonstratieverbod en een algemeen maskervereiste van kracht zijn, zijn er op sommige plaatsen nog verzetsrechters, zoals in Dortmund. Maar deze worden ook buitenspel gezet of krijgen een andere verantwoordelijkheid, zoals dat in het bureaucratisch Duits wordt genoemd.
In Berlijn doen mensen niet zo veel aan het rommelen en hebben prominente oppositieleden van de geheime staatspolitie (wist je dat ze terug zijn? Zo niet, dan weet je het nu) in het appartement en nemen alle technische apparatuur in beslag.
De “verwijdering” van kinderen uit gezinnen, die de nazi's op grote schaal hebben gepleegd, is al wettelijk vastgelegd, zodat het zonodig zonder al te veel verzet kan worden uitgevoerd.
Het opsluiten van volwassenen in de psychiatrie is ook wettelijk geregeld en moet daarom legitiem zijn.
Het afzetten van een wijk, waar vooral bewoners van Oost-Europese afkomst waren, met hulp van de Bundeswehr (er werden voedselpakketten over het hek gegooid) verliep zonder protest.
En Amerikaanse miljardairs zijn bezig met het verwijderen van oppositionele publicaties op zogenaamde sociale media.
We zijn heel dicht bij de visioenen van A. Huxley gekomen. Er zijn (nog?) Geen concentratiekampen. In ieder geval doen de omstandigheden in de vleesverwerkende industrie, waarin de arbeiders hun leven in de fabriek en in containers moeten doorbrengen, sterk denken aan de nazi-dwangarbeiderskampen die over heel Duitsland verspreid lagen.
Onze gevestigde politici willen dat niet horen en praten (schijnbaar) verontwaardigd over trivialisering. Het is ook veel interessanter om over de klimaatcrisis te praten, uitlaatfilters voor auto's te eisen en trouwens, een persoon uit de lagere klasse moet tien jaar eerder blijven sterven.
Helaas vergat de Duitser Michel uiterlijk bij de volgende verkiezingen alles weer. Dat de meeste burgers zich nog steeds laten wiegen door partijen die ver van de mensen staan, zoals SPD, CDU en Groenen, kan simpelweg gelijkgesteld worden met de uitdrukking "onverschilligheid".
Een verandering kan alleen worden bereikt als deze autocratische vertegenwoordigers niet langer de meerderheid hebben in Berlijn en de deelstaten.
Hallo allemaal,
Ik ben een van de Corona-tegenstanders, ook al ben ik terughoudend om mezelf zo simplistisch te noemen.
Er zijn zoveel vragen die ik onvoldoende beantwoord vind en evenveel te zeggen, maar met al het gedraaide aan alle kanten is het vrij moeilijk om een eenvoudig gesprek te voeren. Zonder teveel in persoonlijke zaken in te gaan, realiseer ik me voor mezelf: toen Corona een issue werd, realiseerde ik me al snel dat het een heel persoonlijke mening is dat Corona een politiek issue is. In China is de drang om de bevolking op te leiden veel sterker dan in dit land, maar politici in het Westen zijn in groten getale op deze trein gesprongen, juist die van het noodzakelijke onderwijs. Dit is natuurlijk een simplistische bewering, politici zijn mensen met heel verschillende behoeften en angsten. Maar ik blijf bij mijn simplistische presentatie. Corona-lockdown-1 bracht me een ernstige depressie met verschillende fysiologische aandoeningen tot gevolg. Dat zal ik over het “systeem” niet vergeten. We ervaren een polarisatie van de samenleving met een ongeëvenaarde opkomst aan de rechterkant van onze samenleving, en verraderlijk wordt alle Corona-kritiek direct en ongefilterd gelijkgesteld met rechts / rechtsextremisten. Er is geen enkel onderscheid, en de wetenschap heeft een sterk reputatietekort ontwikkeld, het lijkt mij alleen wetenschap-op-aanvraag, de argumenten worden gecreëerd wanneer ze nodig lijken. Ik vind dat walgelijk.
En dat alles maakt me nog steeds bang, waar ik elke dag tegen moet vechten, het is vermoeiend. En ik heb geen forum waar ik op elk moment vragen kan stellen.
Wat gaat het bijvoorbeeld over de bewering dat drie kinderen aan het masker zijn overleden? Gewoon uit nieuwsgierigheid las ik het artikel over Ruhrbarone:
https://www.ruhrbarone.de/bochum-arzt-vergleicht-situation-heute-mit-1933/193343
Noch het artikel, noch de commentaren hebben feitelijk iets overtuigends toe te voegen. Integendeel, het originele artikel over Ruhrbarone is stom polemisch en draagt op geen enkele manier bij aan een verificatie. Het wordt gewoon beweerd. Zeer slecht, dit artikel, en brengt de Ruhrbaronnen in diskrediet. Nou, ik was er eerder ook van overtuigd dat de Ruhrbarone gewoon niet werkt als journalist.
Zelfs een Bernhard Schlink stelt gisteren in het tijdschrift “Sternstunden der Philosophie” dat de huidige sociale mechanismen ervoor zorgen dat rechtse posities in onze samenleving versterken. Dat is hoe ik het zie, en ik ben bang dat het zal gebeuren, we kunnen er niet voorbij komen.
Zelfs als de term "nieuwe machtigingswet" te streng en niet geheel feitelijk is, vormt deze wet de toegangspoort tot toekomstige aanvullende juridische ontwikkelingen. Men mag er niet van uitgaan dat deze wet zo zal blijven.
Dit alles blijft een enorme catalogus van vragen die ik niet vertrouw dat de gewenste kant van de media en de wetenschap uitputtend beantwoordt. Helaas krijg ik wel de huidige Corona-nummers, al probeer ik nu het nieuws te vermijden. Een vraag die ik overweeg om de RKI rechtstreeks te benaderen is: naar verluidt zijn er nu op regelmatige basis meer dan 550 coronadoden per dag. Hoeveel van deze doden hebben überhaupt een correcte autopsie ondergaan?
Waar kan ik überhaupt betrouwbare nummers vinden? Het Corona-kwartet op servus.tv is helaas te laat naar mij toe gestuurd. Misschien moet ik de servus-tv-mediathek zoeken voor het geval die er is. Ik denk dat het genoemde kwartet erg goed is, ondanks Manfred Spitzer's wetenschappelijke mislukking in een discussie die volkomen gênant was.
Nou, helaas ben ik niet echt een ervaren schrijver, er valt over het algemeen veel te zeggen, en helaas ben ik ook geneigd om Corona-critici kritisch te benaderen. Alles moet terecht in twijfel worden getrokken.
Daarom kort ik mezelf drastisch af: zonder nieuw politiek territorium werkt dit allemaal niet meer. Het bekende politieke systeem, met de bekende partijen die zonder uitzondering autoritair en manipulatief zijn, biedt geen ruimte voor noodzakelijke veranderingen en ontwikkelingen. Zonder directe democratie gebeurt er niets. Ik zou graag alternatieven willen uitwerken. Met andere woorden, ik zal op tijd iets over rubikon presenteren. En ik ben er als iemand met mij in contact wil komen.