De aanval van Barcelona schudt onze levenshouding

Ja, de aanval is een aanval op “onze manier van leven”. Alle politici, of het nu Theresa May, Sigmar Gabriel of Hollande / Macron is, zijn het daarmee eens. Maar het inzicht gaat niet verder. Het feit dat het Westen zou kunnen worden aangevallen omdat het "de manier van leven" zelf vernietigt, zelfs het levensonderhoud van de staten waaruit de aanvallers komen, wordt er niet over gezegd, wordt genegeerd.

In Egypte werd de verkozen president Morsi omvergeworpen door het door de VS gesteunde leger en geïnstalleerd als heerser van al-Sisi. Er werden rellen neergeslagen en de gevangenissen werden gevuld. Dus werd de Egyptenaren hun "manier van leven" voorgeschreven. In Irak was Hussein eerst uitgerust om de Perzen te bevechten, zijn gifgasaanvallen op Koerdische burgers werden getolereerd en ten slotte werd hij opgehangen wegens toenemende insubordinatie. In Syrië werden de gifgasaanvallen van het regime, dat steeds meer op het oosten gericht was, door het westen veroordeeld en vanuit het westen werden rebellenlegers bewapend. De napalmbommen van het Israëlische regime op Palestina werden kort genoemd, maar verdwenen snel uit de berichtgeving en de politieke klasse van het Westen blonk uit in het feliciteren van de Israëlische politieke bekendheid met de succesvolle onderdrukking van de intifada. Welke "manier van leven" hebben de Palestijnen? Ellendig bestaan.

Westerse bedrijven kopen nog steeds de Nigeriaanse regeringskliek om om de rijkdom aan oliereserves van het land te exploiteren en de fondsen van de bedrijven te vullen. Wanneer de middelen uitgeput zijn, blijven armoede en vernietiging achter.

De lijst van interventies door westerse mogendheden om 'onze manier van leven te verdedigen' en onze levensstandaard te handhaven is lang (inclusief de namen van Allende en Fujimori). Het kolonialisme van het Westen houdt nog steeds aan en is alleen van gezicht veranderd. Sykes en Picot leven nog.