Volledig faillissement van de sociaal-democratie
Na het verkiezingsdebacle als gevolg van Gabriels juridische beleid, volgt nu het zwanenzang met de kernpunten voor een grote coalitie; Zelfs een getalenteerde retoricus als Schulz kan zo'n resultaat niet verdoezelen: overal een beetje zalf en eindelijk kun je de maatregelen die de afgelopen vier jaar hadden moeten worden uitgevoerd maar uitgesteld om na de verkiezingen iets te kunnen beloven, verspreiden.
Immers, de grote belofte om de pensioenen niet te verlagen. Maar dat werkt alleen als de regering ongestoord door kan gaan met het bewapenen van terroristische regimes als Israël en Saoedi-Arabië. En de ontvangers van sociale uitkeringen moeten zich niet voorstellen dat er permanent banen voor hen beschikbaar zijn. Zij moeten genoegen nemen met hun minimumloon en Hartz-uitkering als de korte arbeidsovereenkomsten zijn afgelopen. Waar zouden we staan als de arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd met behulp van ketenovereenkomsten zouden worden opgeheven. Alle bedrijfsleiders hebben deze agendahervormingen herhaaldelijk geprezen.
Er is ook overeenstemming met de Merkel-partijen om de grenzen te heropenen en laagbetaalde werknemers in te laten als de loonsverhoging te sterk wordt. En een beetje klimaatbescherming, zonder welke niets werkt. Maar breng alsjeblieft de winsten van de energie- en autobedrijven niet in gevaar. Immers, onze industriële locatie Duitsland moet worden beschermd. En sociale huisvesting, in godsnaam, dat zou een interventie zijn in de goed functionerende markteconomie, dus gewoon niet. We hebben tenslotte de uitstekende wet op huurrem. En het is beter als mevrouw Merkel niet alle prachtige sociale voordelen toe te schrijven, maar ook de SPD kan deze op de vlaggen oplossen. Dat is tenminste hoe de bovenste officiële laag eruit ziet.
Dat was het toen met de sociaaldemocraten; na nog twee loodzware Merkeljaren is de FDP klaar om "Duitsland naar voren" te brengen met zijn neoliberale recepten die niet langer passen in onze tijd. Maar wie moet ze tegenhouden na het faillissement van de sociaal-democraten?