interview met dr Andreas Triebel

interview met dr Andreas Triebel
over politieacties en gerechtelijke procedures tegen hem wegens het afgeven van “maskercertificaten”.

De Bochumse arts dr. Andreas Triebel is een van de duizenden artsen in Duitsland die
werden en worden op vele manieren vervolgd en lastiggevallen omdat ze zich gebonden voelen aan hun hypocratische eed en het welzijn van hun patiënten ook tot leidraad hebben gemaakt voor hun handelen in het kader van de "coronamaatregelen". Om ervoor te zorgen dat ze onder het regime van “regels” geen ernstige gezondheidsschade oplopen en hun dagelijkse leven kunnen blijven leiden, hebben deze artsen in individuele gevallen bijvoorbeeld maskervrijstellingscertificaten of vaccinatievrijstellingen afgegeven.

De beperkingen begonnen met het feit dat voor het eerst in de geschiedenis medische attesten van medische leken in het algemeen niet werden erkend door politie, autoriteiten en rechtbanken. Dit ging door met systematische laster in de media, dreigementen met intrekking van vergunningen en klachten, gerechtelijke procedures en invallen door politietroepen in gevechtsuniform en met ontgrendelde wapens in operatiekamers en privékamers.

Vooral wanneer, zoals Dr. Andreas Triebel, een publiek politiek engagement werd toegevoegd, de "staatsmacht" in een aantal gevallen met brutaal geweld. Hoewel bijdragen aan publieke debatten, voorlichting en meningsuiting vanzelfsprekend zijn, zelfs een onontbeerlijke noodzaak in democratieën. Democratie kan niet functioneren zonder verantwoordelijke burgers die zich ermee bemoeien – vooral als ze ook over de relevante expertise beschikken. In het geval van Andreas Triebel was het zijn lidmaatschap van de nieuwe democratische basispartij in Duitsland (die Basis), opgericht in 2020 uit protest tegen een oprukkende staat en zijn buitensporige en gevaarlijke maatregelen. Maar bovenal waren het zijn toespraken bij demonstraties gericht tegen disproportionele coronamaatregelen en inperkingen van grondrechten, waarin hij de medische achtergrond toelichtte en wees op gevaarlijke desinformatie van de media en overheidsinstanties.

Wat hij daar publiekelijk zei vanuit het standpunt van de huisarts en de verantwoordelijke burger kwam niet alleen overeen met wat democratieën verstaan ​​onder het onvervreemdbare recht op vrijheid van meningsuiting, het klopte ook inhoudelijk volledig. De technische juistheid van de medische verklaringen en waarschuwingen van Dr. Triebel en vele andere bekwame critici van de maatregelen zullen in 2023 nauwelijks meer te betwisten zijn. De gerechtelijke procedures tegen onschuldige burgers zoals Andreas Triebel in de jaren 2020 tot en met 2022 gaan anno 2023 nog massaal door. De getroffenen worden nog steeds geconfronteerd met zware straffen en sommigen zitten zelfs in de gevangenis.

Dr Andreas Triebel werd vrijgesproken van de beschuldiging van het afgeven van onjuiste gezondheidscertificaten ("maskercertificaten") voor de regionale rechtbank van Bochum. Het parket is in hoger beroep gegaan, dus zijn zaak is nog niet ten einde. Het verhaal van dr. Triebel toont aan de hand van een enkel voorbeeld de overvloed aan sociale, politieke, juridische, officiële en media-afgronden en schandalen die sinds 2020 gerechtvaardigd zijn met een vermeende pandemie. Voor de basis, de stadsvereniging van Bochum, Michael Vogt en Dr. Andreas Triebel vertelde hoe hij sinds 2020 met evenementen omgaat
heeft ervaren en hoe hij dat beoordeelt.

de basis BO:
Andreas, we zitten hier in de kamers van uw praktijk, op een van de plaatsen waar de gebeurtenissen plaatsvonden. Wat is er met jou, je collega's en patiënten hier gebeurd?

Andreas Triebel:
Ze hebben hier gewoon ingebroken, hier gerommeld en na een tijdje zeiden ze: 'Ik ben van de staatsveiligheid'. Ik dacht altijd dat ik als burger de staat beschermde - maar hij zei dat hij de staat tegen mij beschermde.

de basis BO:
Hoe ben je binnengekomen, heb je aangebeld?

Andreas Triebel:
Nee, zo'n praktijk is altijd open, en ze braken in en blaften tegen me dat dit een huiszoeking was. Twee van hen waren zeer jonge computermensen
crashte rechtstreeks naar de server. Allereerst ontving ik deze mensen op een vriendelijke manier, ik wist niet hoe dat zou aflopen. En ik begreep niet meteen dat het allemaal illegaal en onwettig was. Dus ik nodigde ze binnen uit en we gingen hier zitten en toen lieten ze me het huiszoekingsbevel zien en zo ging het verder. En dat in totaal vijf keer.

de basis BO:
Vijf keer?!

Andreas Triebel:
Ja, na de eerste keer zeiden ze waarschijnlijk dat je meer moest vinden en toen hadden ze nog steeds niet genoeg. De rechter, die de officier van justitie had overgehaald om het te ondertekenen, zou eigenlijk moeten weten dat het illegaal is. Maar hem werd verteld: We hebben ontdekt dat Dr. Triebel heeft certificaten afgegeven zonder examen. Dat is totaal uit de lucht gegrepen, maar dat werd gewoon gezegd. Maar ze vonden natuurlijk niets en kwamen toen terug om misschien iets anders te zoeken - in totaal vijf keer.

de basis BO:
Werd dat op de een of andere manier vooraf aangekondigd?

Andreas Triebel:
Ik werd in de gaten gehouden, ze slopen rond mijn huis en keken toe toen ik het huis verliet. Ik heb mijn advocaat toen gevraagd of ik het serieus moest nemen of dat ik me iets verbeeldde en zij schreef toen: 'Je moet dit serieus nemen'.

de basis BO:
En de beschuldiging was toen?

Andreas Triebel:
Ik zou valse certificaten hebben afgegeven. Natuurlijk heb ik alleen correcte certificaten afgegeven, maar deze beschuldiging was de rechtvaardiging voor het schenden van fundamentele rechten en het overtreden van de wet. Want bijvoorbeeld patiëntgegevens zijn streng beveiligd, beschermd door de grondwet. De intimiteit en vertrouwelijkheid van het gesprek tussen arts en patiënt is een kerngebied van de bescherming van de grondrechten, daar mag niemand zich in mengen. Maar ze hebben het met geweld geaccepteerd
bezit genomen van deze vertrouwelijke documenten zonder de patiënten of mijzelf te vragen of te informeren. En toen maakten ze het openbaar, dat is een schandalige overtreding van de wet! Het werd publiekelijk voorgelezen in de rechtszaal, de diagnoses met namen, adressen en alles.

de basis BO:
Wat zeiden uw advocaten daarover?

Andreas Triebel:
Natuurlijk protesteerden ze en wezen erop dat het illegaal was, ze deden het ook schriftelijk, maar ze kwamen er niet mee weg. Dit is een strafbaar feit, deze aanklager is een crimineel. Maar hij kan gewoon doorgaan en is niet gestraft. De rechter die opdracht gaf tot de huiszoekingen zit ook nog in de rechtbank.

de basis BO:
Wat is de status van het proces [maart 2022]?

Andreas Triebel:
De officier van justitie noemde ongeveer 20 getuigen [patiënten en medewerkers] die de beschuldigingen moesten bewijzen, dus hij dacht waarschijnlijk dat dat voldoende zou moeten zijn. Maar niemand getuigde in zijn zin. U hebt vrij, open en vol vertrouwen getuigd - en de rechtbank had geen andere keuze dan vrij te spreken. Het parket is in hoger beroep gegaan.
Maar nu had de officier van justitie de procedure helemaal bovenaan de lijst gezet, niet bij de kantonrechter maar tegelijk bij de kantonrechter, bij de pers en ga zo maar door. Hij wilde waarschijnlijk een signaal afgeven: we hebben een dokter die we kunnen veroordelen. Dat mislukte. De volgende instantie is echter het Federale Hof van Justitie. Dus dat is er nu, maar de aanklager herhaalde zojuist de beschuldigingen [in zijn hoger beroep]. Naar mijn mening kan de BGH nu ofwel zeggen dat deze herziening geen inhoud heeft, ofwel zich wenden tot de talrijke juridische vragen die hier rijzen.

de basis BO:
Voor jou heeft het verhaal naast de juridische ook andere kanten. Een daarvan is openbare vertoning. Om bij het proces te blijven, was er bijvoorbeeld een rapport over het einde van het proces over WDR, waarin werd beweerd dat er nog enkele twijfelgevallen waren die niet het onderwerp van het proces waren. Wat zeg jij?

Andreas Triebel:
Een marginaal aspect wordt naar voren gebracht. In een proces van zes dagen onderhandelen worden veel details besproken. Maar dat lijkt mij typerend voor de huidige journalistiek: ze praten niet over de essentie van het proces, maar brengen eerder een marginaal aspect aan de orde in de hoop dat er iets blijft hangen. Maar het was nog erger, de WDR rapporteerde ook onjuist: ik zou de rechter onder druk hebben gezet, dat is helemaal niet waar.

de basis BO:
In dit WDR-rapport stond ook de beschuldiging dat u reclame had gemaakt voor “maskercertificaten”.

Andreas Triebel:
U moet de achtergrond hiervan kennen: in het prille begin beweerde een plaatselijk SPD-parlementslid dat een arts in Bochum op internet had geadverteerd dat hij certificaten afleverde zonder onderzoek. Dat was natuurlijk niet waar en was laster – met de volgende achtergrond: Dit SPD-Kamerlid heeft een vriendin die directeur is van een school in
hagen Een moeder met twee kinderen van deze school was bij mij en ik gaf hun certificaten van vrijstelling van maskers. Deze rector ergerde zich hieraan en vroeg haar SPD-vriend om er iets aan te doen. – Dat verzin ik nu niet, het zit in de dossiers. Deze meneer Rudolph deed toen een verzoek aan de deelstaatregering in het deelstaatparlement - op dat moment onder
Laschet - sprak over wat ze van plan is tegen de dokter uit Bochum, de certificaten zonder
onderzoekskwesties. Dat was het begin van de jacht. De volgende dag berichtte de WDR elk uur over dit onderzoek in het deelstaatparlement, haalde de WAZ groot nieuws en gaf officier van justitie Bachmann interviews over wat hij tegen deze arts deed. Kort daarna begonnen de invallen
naar mij.

de basis BO:
Is tijdens het proces ook vastgesteld dat deze beschuldiging, die de aanleiding was voor de hele zaak, niet waar is?

Andreas Triebel:
Er is niets, dat was de uitvinding van meneer Rudolph.

de basis BO:
Welke gevolgen had dit alles voor uw praktijk, voor u persoonlijk?

Andreas Triebel:
Dit had tal van gevolgen, die ik niet allemaal kan noemen. Er zijn bijvoorbeeld tientallen jaren relaties met patiënten. Iedereen is nu onrustig geworden en vooral de oude mensen zoeken niet zo snel een nieuwe dokter. Vooral bij deze oudere patiënten hangt veel af van de relatie met de arts. En natuurlijk was deze relatie gedeeltelijk verstoord. Toen ging de onrust door, de medische vereniging eiste plotseling om inzage in patiëntendossiers. Welk recht heeft de Geneeskundige Vereniging om patiëntendossiers in te zien? Nul, en ze weten ook dat ze dat niet mogen doen. Toen bemoeide de districtsregering zich ermee, wilde me voor de gek houden - en vaardigde uiteindelijk een beroepsverbod uit.

de basis BO:
Maar wat mag het niet zonder een juridisch bindende rechterlijke uitspraak?

Andreas Triebel:
Ja, met "danger im delay", ben ik een gevaar voor de patiënten, dat was de reden. We zijn toen naar de rechtbank gegaan om een ​​dringende beslissing te krijgen, maar de rechtbank reageerde niet. Het was duidelijk dat dit moest worden ingetrokken, er was totaal geen bewijs, er waren alleen geruchten en je kunt het niet zomaar aan iemand vertellen op basis van geruchten
werkvergunning intrekken. Dat is nog nooit eerder gebeurd, maar in "Corona-tijden" was het prima.

de basis BO:
Dus de rechtbank heeft de beslissing uitgesteld?

Andreas Triebel:
Twee maanden, en dat heet een "dringende beslissing". Als een praktijk twee maanden gesloten is - het is dood, dan werkt niets meer.

de basis BO:
Hoe heb je het dan intern opgelost zodat de praktijk doorging?

Andreas Triebel:
Ik had een assistent die het overnam zodat de boel doorging.

de basis BO:
En de praktijk gaat door, misschien moeten we daar rekening mee houden.

Andreas Triebel:
Ja, het blijft bestaan, alles werkt als voorheen.

de basis BO:
Heeft u patiënten verloren als gevolg van deze gebeurtenissen?

Andreas Triebel:
Ja, dat klopt, maar over het algemeen niet omdat anderen nu met veel vertrouwen naar mij toe komen die teleurgesteld zijn in hun vorige dokters.

de basis BO:
Trefwoord "dreigend gevaar": Laten we naar de medische kant gaan. Welk gevaar bestond er bij het in gebreke blijven door "maskercertificaten" uit te geven?

Andreas Triebel:
Voor mij was er een risico voor de patiënten bij het dragen van de maskers: als een astmapatiënt zoiets moet dragen, krijgt hij een astma-aanval. Hij mag het niet dragen, ik moet het zelfs verbieden - ik ben verplicht voor zijn gezondheid te zorgen. Er zijn andere ernstige gevallen waarbij het dragen van maskers helemaal niet is toegestaan. Zo is het medisch en dat moet ik tegen de patiënten zeggen: ze beschadigen zichzelf.

de basis BO:
Wat kan deze schade bijvoorbeeld zijn door het dragen van een mondkapje?

Andreas Triebel:
Astmapatiënten kunnen eraan overlijden en een hartpatiënt die nog een mondkapje draagt, kan een hartaanval krijgen, met alle gevolgen van dien. Hij kan ook omvallen als hij duizelig wordt, zijn hoofd hard stoot en zichzelf ernstig verwondt.

de basis BO:
En wat activeert de maskers?

Andreas Triebel:
De CO2 in de ademlucht neemt toe en er ontstaat zuurstofgebrek. Het heeft een heel ander effect, sommige mensen kunnen er goed tegen, anderen niet, mensen zijn heel anders. Maar wie ziek is, kan er zeker niet tegen.

de basis BO:
Zeg je dat alleen of is dat medische standaard?

Andreas Triebel:
Dat is de medische norm, maar veel doktoren durven het niet te zeggen omdat ze dan buitengesloten worden.

de basis BO:
Misschien moet je je afvragen: hoe zou het "vóór Corona" zijn geweest?

Andreas Triebel:
Vóór Corona waren er richtlijnen voor arbeidsveiligheid. Bij het werken met veel stof of asbest moet je een halfuurtje een masker dragen en dan moet je even pauzeren. De arbeiders moeten door een bedrijfsarts worden onderzocht om te zien of ze het wel aankunnen.

de basis BO:
Hoe was het met je schoolkinderen, hoe lang moesten ze het mondkapje dragen op school? En over welke problemen klaagden ze?

Andreas Triebel:
Ze moesten het mondkapje ’s ochtends in de schoolbus dragen en daarna in de klas blijven dragen. Ze moesten de maskers soms van 's ochtends tot 's avonds dragen - dat kan natuurlijk niet elk kind verdragen. Ze moesten zelfs soms de maskers dragen tijdens het sporten, wat echt niet te geloven is. De meesten hebben schade, mentale en fysieke schade opgelopen. De lerarenverenigingen
zich onverantwoordelijk gedragen door het publiekelijk op televisie te publiceren. Er is nog veel te doen in de samenleving.

de basis BO:
Wat zijn de belangrijkste of meest voorkomende schades?

Andreas Triebel:
De hersenen werken anders als er zuurstofgebrek is, de concentratie afneemt, hoofdpijn en duizeligheid optreden - heel vaak zelfs groeivertraging. We weten niet of de schade blijvend is, dat zien we pas na verloop van tijd. Maar het is zonneklaar dat de schade er is.

de basis BO:
"Maskerattesten" zijn een nieuw, een "corona" fenomeen, maar attesten, attesten van arbeidsongeschiktheid bijvoorbeeld, zijn er altijd geweest. Hebben u of uw collega's ooit vergelijkbare problemen en twijfels over de juistheid gehad?

Andreas Triebel:
Nee, ik ken dergelijke problemen helemaal niet. Nul. De officier van justitie probeerde iets te bewijzen aan de hand van de datum op de attesten, maar daar klopte alles. Arbeidsongeschiktheid wordt soms achteraf gewaarmerkt, maar dat mag ook, dat kan niet altijd
onmiddellijk naar de dokter gaan. Maar er is altijd een datum van de handtekening, d.w.z. vanaf toen niet kunnen werken en dan de datum van de handtekening. Er is maar één datum voor de maskercertificaten, die van de handtekening. Dat ging dan heen en weer in het proces, maar dat veranderde niets aan het feit dat alles klopte.

de basis BO:
Nu was daar de officiële reden waarom de maskers gedragen moesten worden, namelijk ter bescherming tegen luchtweginfecties. Klopt dat, kunnen maskers dat of is dat onzin?

Andreas Triebel:
Griepepidemieën zijn er al zolang er mensen zijn, soms heftiger, soms minder heftig. De epidemieën van 2020 en 2021 waren van gemiddelde intensiteit. In 2018 was er een veel sterkere griepepidemie, met veel doden. Maskers veranderen deze intensiteiten niet, nooit gedaan. Er is zelfs een keer discussie en onderzoek over geweest en de WHO zei toen het nog een onafhankelijke organisatie was: Nee, mondkapjes raden we niet aan, die voorkomen de verspreiding van griep niet.

de basis BO:
Hoe lang ben je al praktiserend arts, hoeveel ervaring heb je daar - en zijn er ooit problemen geweest met de medische vereniging of autoriteiten?

Andreas Triebel:
Ik doe dit al sinds 1982 en er zijn nooit problemen geweest, integendeel: ik werkte hier vaak nauw samen met de gemeente, de burgemeester en anderen waren mijn patiënten.

de basis BO:
Hoe ben je van de ene op de andere dag een 'gevaarlijke onruststoker' geworden?

Andreas Triebel:
De gezondheidsbedreigende maatregelen gingen razendsnel: de lockdowns, de mondkapjes, wat er gebeurde was niet meer normaal, de angst nam steeds meer toe. Ik verzette me hier vanaf het begin tegen, en naarmate dit steeds meer toenam, nam mijn weerstand ook steeds meer toe. En toen vormden zich de groepen, vonden er demonstraties plaats, werd de partij opgericht en ben ik er meteen bij betrokken geraakt. Dat was natuurlijk uiteindelijk de belangrijkste reden waarom ik zo in het middelpunt van de belangstelling stond.

de basis BO:
Geconstateerd kan worden dat collega's die ook maskercertificaten hebben afgegeven, maar
waren niet zo in het openbaar aanwezig, werden liever met rust gelaten?

Andreas Triebel:
In het begin waren er veel dokters die certificaten uitreikten, maar daar vaak mee stopten omdat ze bang waren. Er waren er nog maar heel weinig over, waarop ik
behoorde. Ze verschenen niet allemaal in het openbaar, maar werden ook vervolgd, bijvoorbeeld in Leverkusen
een collega zit bijvoorbeeld in de gevangenis.
In heel Duitsland worden dokters vervolgd, de rechtbanken bemoeien zich op regeringsniveau, we krijgen het niet allemaal mee, ook niet via de alternatieve media. Ik moet nu glimlachen als ze op tv foto's laten zien van hoe erg het is met Loekasjenko of Poetin of elders.

de basis BO:
Over het algemeen, hoe kan het dat zoveel van uw medische collega's over het algemeen
Standaard medische kennis, bijvoorbeeld over infectieziekten, blijkbaar verloren gegaan in de loop van de "pandemie"
heb gegeten?

Andreas Triebel:
Je moet onderscheid maken: sommigen volgen gewoon blindelings wat de overheid voorschrijft en dan zijn er veel dokters die gewoon hun mond houden. Ze wisten wat hen overkwam, ze wilden niet dat er ineens zeven gewapende politieagenten in hun kantoor stonden. Het nieuws verspreidde zich snel over wat er gebeurt met artsen die hun mond opendoen.

De faculteit negeert hun mislukkingen tijdens de pandemie, waardoor de genezing van verwondingen die kinderen zijn toegebracht, wordt belemmerd