Waar zijn de kale jongens met gevechtslaarzen?

De campagne tegen de ‘rechtervleugel’ van de regering, die haar huid ziet wegdrijven, heeft gewone mensen de indruk gegeven dat nazi’s in Duitsland aan het werk zijn en de macht willen overnemen.

 Dit was geen solidariteit met arme immigranten, maar eerder een verdediging van de eigen levensstijl, de eigen levensstandaard, die bedreigd leek te worden door zogenaamde rechten. Een zeer groot deel van de rallydeelnemers waren staatspersoneel of mensen die grotendeels van staatsgeld leven. De campagne wekte de indruk dat het beginsel van staatssteun van rechts werd aangevallen. Iedereen die eiste dat de staatsuitkeringen aan immigranten zouden worden beperkt of zelfs teruggeschroefd, zou in het algemeen ook tegen overdrachtsbetalingen zijn. Bisschoppen, kerken en liefdadigheidsinstellingen zagen hun levensonderhoud in gevaar komen.

In het Ruhrgebied en grote steden als Hamburg zijn er veel netwerken verbonden met de partijen, vooral de sociaal-democraten, die worden gesteund door de staat, sportclubs, lokale verenigingen; de SPD heeft zelfs een eigen persgroep. De gevestigde middenklasse zag en ziet dat haar status bedreigd werd. AfD-aanhangers worden gezien als nieuwkomers die hun zuurverdiende status bedreigen. Deze burgers betuigden hun solidariteit met de hogere middenklasse tegen het proletariaat.

 Sterker nog, de inwoners van de nieuwe deelstaten zijn politiek volwassener en kritischer. minder verwend door welvaart; De door de staat gesponsorde partijgebonden netwerken zijn daar in beperkte mate ontstaan.  

De arbeidsconflicten, die momenteel worden uitgevochten als collectieve arbeidsgeschillen, worden door westerse burgers met scepsis en argwaan bekeken. Er is overal geen zichtbare ondersteuning. De wanhopige opstand van de boeren en landarbeiders wordt rigoureus onderdrukt. De Roemeense en Poolse loonniveaus waar in de hele EU naar wordt gestreefd, zijn in de noordelijke geïndustrialiseerde landen niet erg aantrekkelijk. Het statusverlies van de lagere middenklasse lijkt onvermijdelijk.

• De politieke klasse onthoudt zich van investeringen in de federale spoorwegen, in de snelwegen,
• kent gepensioneerden slechts schamele pensioenverhogingen toe,  
• implementeert sluitingen in de gezondheidszorgsector,
• heeft de aanpassing van de tarieven in het particuliere tariefschema al bijna dertig jaar uitgesteld
• vertraagt ​​het openbaar bestuur.

 En toch wordt er niet genoeg geld van onderaf gekanaliseerd. De hogere middenklasse begint geleidelijk de verminderde vraag naar consumptiegoederen en -diensten te voelen. De commentaren op de cao-onderhandelingen zijn des te haatdragender. Weselsky zou impopulair zijn onder de bevolking, zo blijkt uit de reguliere persberichten en televisieshows “spontane” interviews met ontevreden spoorklanten om de onvrede richting de vakbond te richten

Maar de lagere klasse en de lagere middenklasse begrijpen al lang hoe ze tegen elkaar moeten worden uitgespeeld. Daarom moet worden verwacht dat er een zwart-groene regering aan de macht zal komen die tegenstrijdige belangen beter kan uitbuiten via klimaatbesprekingen en toegenomen militarisering.

Hoge vaccinatiegraad –> veel sterfgevallen
Met behulp van actuariële methoden laat dit onderzoek een sterke positieve correlatie zien. Omdat velen het gevaar voelden, moest de overheid de stof letterlijk in hen slaan.

Waarom is dit onderzoeksresultaat in tegenspraak met sommige… pic.twitter.com/XHwt48aQwx

- Stefan Homburg (@SHomburg) 19 maart 2024