Het verhaal van de liberale rechtsstaat
Nee, mijnheer Prantl, zo simpel is het niet: reciteren van de inhoud van het oude verhaal met meer enthousiasme, die reeds Bill, Bush en Barack gemaakt. Het is niet langer genoeg om het verhaal van vodden te vertellen, die opstonden om miljonair te worden. Omdat de mensen hebben geloofd voor twintig jaar, alleen om te beseffen met ongeloof dat de kustgebieden te vieren, terwijl het land verhongert. Echte lonen vallen weg en de politieke klasse vertelt over de liberale rechtsorde. Zwarte burgers worden massaal neergeschoten en veel blanke burgers leven in nood van bestaan. Je ziet dat het liberalisme en democratie rechtssaatliche is alleen voor de upper middle class met geen enkel praktisch nut voor hen.
En dat je als president zo'n leugenaar en bedrieger moet verdragen, is een extra vernedering. Maar het is hun de moeite waard dat hij de ideologische cocon verscheurt.
om niet alleen de angst voor degradatie te sussen, maar echt om degradatie te voorkomen, helpt tegen rechts raktionäre Pied Piper.
Politici mogen niets 'vertellen'. Vragen om een nieuw of ander "verhaal" is onzin, de problemen moeten gewoon ter zake zijn en klaar. "Verhalen" werken niet als het al snel sprookjes blijken te zijn ... en niemand wil ze horen als het om ernstige problemen gaat.
“Ik geloof dat onze taal niet meer wordt begrepen. Politici durven de dingen niet bij hun naam te noemen. Ze spreekt een dode taal. '
Manuel Valls
Sorry, maar ik kan geen posts en opmerkingen meer zien en lezen van Dhr. Prantl van SZ.
Vooral zijn teksten over de huidige vluchtelingencrisis lijken mij volkomen wereldvreemd!
Zijn Mij Volledig ongedifferentieerde Meinungsmache motiveerde me uit te schrijven voor de Süddeutsche Zeitung tot jaren termen 45.
Als een journalist meer enthousiasme voor de democratie eist in het licht van de vluchtelingencrisis, kan ik echt moeite hebben hem te volgen.