De burgerverzekering is een etiketfraude
Als het verkiezingsmanifest van de SPD zijn zin krijgt, moet de zogenaamde burgerverzekering garanderen dat iedereen de beste medische zorg krijgt, ongeacht zijn inkomen. Er moet dus een kamer komen die vrij is van klassenverschillen, het is bekend dat medische zorg ook voor geld kan worden gekocht. Het behoeft geen betoog dat de rijken goederen zouden blijven kopen die zij passend achtten. Hoe moet een burgerverzekering iets veranderen als u niet tegelijkertijd van eigenaar verandert?
Zoals bekend is, heeft de graaf van Thurn en Taxis twee keer achter een nieuw hart geïmplanteerd. En in Göttingen, waar een rijke Rus een donorlever had geïmplanteerd, en als om het te bespotten, verwees de rechtbank ook naar de basiswet om dit proces te rechtvaardigen. En de dokter, die met een gedoneerde lever naar Jordanië is gereisd om hem naar een lid van de Jordaanse koninklijke familie te transplanteren, is nooit aangeklaagd. Dergelijke excessen kunnen een zelfverzekerde rechterlijke macht of een toegewijde wetgever stoppen, maar nooit een zogenaamde burgerlijke verzekering.
Zelfstandigen met lage inkomens moeten verminderde bijdragen betalen. Dus ook hier zou de sociale bureaucratie van de staat, geflankeerd door de digitale opslag van medische gegevens (“elektronische gezondheidskaart”), meer invloed hebben, al zou de belastingdienst juist verantwoordelijk moeten zijn voor de sociale compensatie met behulp van belastinginning.
Ambtenaren moeten in aanmerking komende tarieven ontvangen: de differentiatie begint opnieuw.
De spoedeisende hulp moet voor iedereen toegankelijk zijn. Maar in feite is dit geen probleem, integendeel, de meldkamers zijn overvol, omdat veel mensen zoeken banaal stemmingsstoornissen, zoals verkoudheid deze plaatsen op elk moment van de dag en een grote inspanning moet zijn om echt ding-grens gevallen uit te filteren. Tot nu toe, net als in het Engels Civil verzekering met hun extreem lange wachttijden voor operaties zoals, maar we zijn nog niet.
En een verbreding van de inkomensbasis, waarbij betere verdieners ook moeten betalen in de wettelijke verzekering, zou niet leiden tot een verbetering van de uitkeringen, noch tot een verlaging van de premies of wachttijden. De meeste experts voorspellen het tegenovergestelde. De hoogverdienende middenklasse, die dan in de wettelijke verzekering zou moeten storten, zou zeker ook gebruik maken van diensten zoals revalidatiediensten en metalen prothesen (kunstgewrichten en zogenaamde stents, waarmee we in Duitsland al wereldkampioen zijn qua bedrag per inwoner) . De psychotherapiesector, die al overwerkt is, zou exploderen. En de verzekering kon niet voorkomen dat iemand die ervoor kan betalen een eenpersoonskamer neemt of andere medische en medische diensten koopt die niet onder de verzekering vallen.
Sociaaldemocratie wil echter de indruk wekken dat ze sociale verschillen wil verminderen, en staatsverzekering zou een haalbare optie zijn. Ambtenaren en betere verdieners, maar ze willen niet stuiteren. Uiteindelijk zou echter het gegeven dat van een ander zou worden afgenomen, en zoals bij de sociale wetten van Schröder-Fischer en de agenda, dit de laag zijn met de minste invloed, de lagere klasse.
Geen woord over de bedrijven die worden ingeschakeld om belasting te betalen en dat de mazen in de belastingwetgeving moeten worden gedicht. Dus het offensief voor het linkse symbolische project, de burgerverzekering (de naam zou de gelijkheid van alle burgers suggereren) is gewoon een andere afleidingsmanoeuvre: de sociale bureaucratie van de staat zou haar toegang tot andere delen van de bevolking uitbreiden zonder de werknemers en arbeiders die hun loon ontvangen, zou zelfs een beetje beter zijn. De SPD zal geen regerende partij worden, maar hooguit, omdat ze zo goed is, een aanhangsel van de regering Merkel.
Het onderwerp "burgerverzekering" spookt al decennia lang door de hoofden van de sociaaldemocraten. Klinkt in eerste instantie goed en je kunt het gebruiken om punten in de media te verzamelen.
Maar wat zou dat echt moeten brengen? Ik denk dat dit thema overeenkomt met de typische jaloezie van sommige mensen en hun volgelingen.
Iedereen die geld heeft, zal zich altijd een 'betere' medische behandeling kunnen veroorloven. Of het nu gaat om een burgerverzekering of zoals voorheen.
En met ambtenaren? De kritiek op de hulp is naar mijn mening vol onwetendheid. De subsidie - zowel op federaal als op staatsniveau - vergoedt niet veel voordelen en wordt al jarenlang aangepast aan de voordelen van de wettelijke ziekteverzekering. Dat laat het% aandeel van de particuliere ziektekostenverzekering over, dat heel verschillend moet zijn, afhankelijk van de federale overheid, staat en status. Het moet ook duur betaald worden; voor elk gezinslid afzonderlijk. Bij de GKV zijn alle gezinsleden (kinderen, echtgenote, indien niet werkend) automatisch verzekerd met een kosteloze inkomensafhankelijke bijdrage. Ook nabestaanden met een laag inkomen betalen maar een kleine premie voor de zorgverzekering.
In het geval van een burgerlijke verzekering voor ambtenaren zou in de eerste plaats het inkomen van de ambtenaren moeten worden verhoogd met het percentage werknemers zodat er geen salarisverlies zou zijn. De AN-GKV-aandelen worden vervolgens door de AG overgedragen aan de GKV. In ruil daarvoor zijn de bijdragen aan de particuliere KV, die de ambtenaar voor zijn eigen net heeft betaald, geseponeerd.
De AG moet dan de staat betalen in aanvulling op de GKV.
Uit prognoses blijkt dat dit een slechte zaak is voor de staat. Het is veel rendabeler als de staat alleen in geval van ziekte bijdragen in de vorm van subsidie betaalt.
Het zou ook tientallen jaren duren voordat ambtenaren van kantoor zouden veranderen.
Nee, dat kan geen oplossing zijn.
De echt getroffen mensen zouden de artsen zijn. Als een privépatiënt ontvangt de arts meestal de 2,5fachen (optioneel met motivering zelfs de 3,5fachen) -tarief van GOÄ voor elke individuele behandelingsmaatregel.
Eenmaal bij de orthopedisch chirurg. “Backs” kosten ongeveer € 400. Omdat de patiënt opnieuw wordt besteld, komt er nog eens € 400 bij. Alles bij elkaar minimaal € 800.
Daarentegen ontvangt de arts slechts een fractie van de GKV van een GKV-verzekerde, zelfs in het kwartaal.
Zonder privépatiënten zie ik zwart voor de toekomst van veel medische praktijken in de vaak erg dure technische apparatuur van vandaag.
De lagere klasse kan niets wegnemen van de politieke klasse om andere delen van de bevolking te bevoordelen. Er valt niets meer te knippen. De hogere klasse blijft uit de weg, betaalt weinig of geen belastingen en amuseert zichzelf in de verzekeringstheater. Dus het enige wat overblijft, is iets wegnemen van de welgestelde middenklasse om het te lenen aan de lagere middenklasse. Dat zal nauwelijks worden afgedwongen en is zeker niet het doel van een reorganisatie. Er is nooit een distributie van boven naar beneden geweest. Het belangrijkste doel is een andere: tot nu toe krijgt iedereen die het nodig heeft dialyse, iedereen krijgt een metalen prothese of een belangrijk medicijn naar goeddunken van de arts. Hier is een overheid, ongeacht welke, gebruik met een rantsoenering: leeftijdsgrenzen voor orgaantransplantaties, voor metaalprothesen, wachtend op niet-onmiddellijke levensreddende operaties. De Engelse burgerlijke verzekering kent deze procedure al lang. De middenklasse sluit een aanvullende verzekering, dus het nadeel blijft alleen bij de lagere klasse. En het belang van de politieke klasse die alles bepaalt, is enorm verbeterd.
De hamvraag is, welk deel van de bevolking is echt zo slecht dat de staat moet helpen (herverdelen?).
Omdat je goed moet kijken.
In het begin zijn gezinnen met kinderen dat niet. Ze worden al aanzienlijk gesmeerd. Net nu wordt de KiGeld weer opgevoed.
Neem slechts één gezin (bijv. Man / vrouw) met 2-kinderen en een alleenverdiener. En probeer dan de belastingtabel.
De last is echt beperkt. Daarnaast kinderbijslag voor 2-kinderen. Al vele jaren ontvangen gezinnen aanvullende beurzen voor de opvoeding van kinderen zoals BaFöG.
Nee, echt arme mensen zijn bijvoorbeeld weduwen die - vooral de oudere generatie - zelden of nooit hebben gewerkt en dus alleen van hun weduwe-pensioen hoeven te leven.
Bovendien zijn er mensen die zwaar worden getroffen door de H4-wetten van Schröder. Na 1 jaar is ALG voorbij; en als de partner (dat kan een “vriend van wie je samenwoont”) te veel verdient, blijft er geen cent over!